Μαζική μετατόπιση πληθυσμών και όχι μετανάστευση

Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΡΟΣΣΙΟΥ

Η υπογεννητικότητα και η γήρανση του πληθυσμού είναι τα δύο σοβαρά προβλήματα στην γηραιά ήπειρο. Πρωτίστως προκαλούν ανησυχία για το αβέβαιο μέλλον της ευρωπαϊκής κοινωνίας. Κατά δεύτερον, αυτά τα δύο αποτελούν σοβαρή τροχοπέδη για την ανάπτυξη, την βιομηχανική και την εν γένει ευρωπαϊκή παραγωγική διαδικασία κυρίως του γαλλογερμανικού άξονα. Σημαίνει ότι σε λίγο θα υπάρξει έλλειψη εργατικών χεριών και μάλιστα φθηνών που έχουν ανάγκη οι γαλλογερμανικές πολυεθνικές. Και πως αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν αυτό το μείζον πρόβλημα οι ιθύνοντες των Βρυξελλών; Με την υψηλή επιστασία του Βερολίνου πάντα. Με τη μαζική μετατόπιση πληθυσμών (μετανάστευση το ονομάζουν), από ανθρώπους που προέρχονται είτε από τα βάθη της Ασίας είτε από την αφρικανική ήπειρο. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που οι Βρυξέλλες αποδέχονται κλείνοντας τα μάτια, την ύπαρξη της σύγχρονης δουλεμπορίας από πλευράς της Τουρκίας. Η τελευταία ουσιαστικά ενθαρρύνει τους σύγχρονους δουλεμπόρους να δημιουργήσουν τους “δρόμους” διακίνησης αλλοδαπών συνήθως από υποανάπτυκτες χώρες της υποσαχάριας Αφρικής και της μακρινής Ασίας προς τα τουρκικά παράλια. Με την κάλυψη βέβαια πάντα της “εμπόλεμης κατάστασης”, οι αλλοδαποί από τις δύο συγκεκριμένες ηπείρους, συγκεντρώνονται σε ειδικούς χώρους στην Τουρκία, χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα, ώστε να έχουν το “χαρακτήρα του πρόσφυγα de facto” και αναμένουν τις βάρκες που θα τους μεταφέρουν στα ελληνικά νησιά.

Τώρα, τι σχέση έχει ο πόλεμος με το Μπαγκλαντές και την Ακτή Ελεφαντοστού, αυτό είναι ένα ζήτημα που δεν αφορά τους κατά τα άλλα ευαίσθητους και αλληλέγγυους των διαφόρων οργανώσεων κρατικών και μη, που πρωτοστατούν σε αυτό το ιδιότυπο δουλεμπόριο. Και δεν είναι της παρούσης. Ένα αντίστοιχο φαινόμενο παρατηρείται και στον Καναδά κυρίως, όπου μεταφέρονται και εκεί άνθρωποι από τρίτες χώρες για φθηνή εργασία. Αυτή η μεθοδολογία λοιπόν, θεωρήθηκε ως η πιο θετική και αποτελεσματική για να μπορέσει να συγκρατήσει τουλάχιστον τη δυναμική της γήρανσης του ευρωπαϊκού πληθυσμού και να δώσει επιπρόσθετο κέρδος λόγω των πάμφθηνων εργατικών χεριών, στις γαλλογερμανικές πολυεθνικές. Έτσι, δημιουργούν ειδικές ζώνες σε χώρες κυρίως του ευρωπαϊκού νότου, Ελλάδα, Ιταλία, όπου στοιβάζονται στην κυριολεξία οι πληθυσμοί που μετακινούνται. Δημιουργούνται “αποθήκες ψυχών”, όπως χαρακτηριστικά λέγονται τύπου Μόριας και από εκεί “κατά παραγγελία” διοχετεύονται στην κεντρική Ευρώπη. Για να μην κλονίσουν, σπάσουν τους εγχώριους κοινωνικούς ιστούς, οι μετατοπίσεις πραγματοποιούνται κατά λίγες εκατοντάδες, έτσι ώστε να μπορέσει ο γηγενής πληθυσμός να αφομοιώσει ήπια με λίγες αντιδράσεις αυτό το κοινωνικό σοκ. Γι αυτό το λόγο χρησιμοποιούν το πρόσχημα του ελέγχου και της ταυτοποίησης προσώπων, για να αιτιολογήσουν τις καθυστερήσεις. Γιατί όμως δεν επέλεξαν λιγότερο αμφιλεγόμενες μεθόδους για να αντισταθμιστεί το προαναφερθέν πρόβλημα; Υπάρχει βεβαιωμένη αποτελεσματική μέθοδος επίλυσης του ζητήματος με εσωτερικές διαδικασίες. Γιατί επιμένουν στις μετακινήσεις πληθυσμών; Δύο τινά προκύπτουν από αυτή τη μέθοδο: φθηνά εργατικά χέρια και πληθυσμιακή αλλοίωση. Και τα δύο είναι συνεργατικά. Οι πληθυσμοί των τρίτων χωρών είναι ευκολότερα διαχειρίσιμοι. Ποιος είναι λοιπόν ο άλλος ενδεδειγμένος αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης της υπογεννητικότητας, που επιδρά καίρια στην οικονομική ανάπτυξη; Δεν είναι παρά κάποια κονδύλια για να υπάρξουν περισσότερες ευκαιρίες για τις γυναίκες στην αγορά εργασίας (επιδοματική πολιτική γεννήσεων και άλλα ανάλογα ευεργετικά μέτρα). Αυτό και μόνον το γεγονός θα αλλάξει προς το θετικότερο το αποτέλεσμα στο κλάσμα εργαζόμενοι προς συνταξιούχοι. Η Ιαπωνία αναφέρεται συχνά ως παράδειγμα χώρας, που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή τέτοιου είδους προβλήματα λόγω των χαμηλών ποσοστών γεννήσεων και της γήρανσης του πληθυσμού της. Ακολουθεί όμως μια εντελώς διαφορετική πολιτική από αυτή που έχουν υιοθετήσει οι Βρυξέλλες. Εστιάζεται στη λύση του προβλήματος εσωτερικά και όχι στις μετακινήσεις αλλοδαπών. Αυτό έχουν αρχίσει δειλά αλλά σταθερά να εφαρμόζουν οι λεγόμενες χώρες Βίζεγκραντ (Ουγγαρία, Πολωνία κλπ). Αυτό το μέτρο εφαρμόζει και η Ρωσία. Απλώς ενδιαφέρονται και θέλουν να ενισχύσουν τους γηγενείς πληθυσμούς!  Αντιθέτως, απέναντι σε αυτό πρόβλημα, οι ισχυροί της Δύσης και ειδικά η ΕΕ, αντί να σκύψουν στο πρόβλημα της υπογεννητικότητας και να δώσουν λύσεις εκ των έσω, προσανατολίζονται στις μετατοπίσεις ολόκληρων πληθυσμών, την μετανάστευση όπως χαρακτηριστικά την αναφέρουν. Οι Βρυξέλλες έχουν επιλέξει για παράδειγμα την μαζική μετατόπιση πληθυσμών εξ ανατολάς, κυρίως αρσενικού γένους και μουσουλμανικής πίστης. Θεωρούνται φθηνά εργατικά χέρια και εύκολα διαχειρίσιμοι. Τώρα αν στις μαζικές αυτές ροές παρεισφρύουν και χιλιάδες τρομοκρατών, αυτό δεν ενδιαφέρει το βιομηχανικό ευρωπαϊκό κατεστημένο. Ήδη, στα σύγχρονα στρατόπεδα (hot spots τα λένε) συγκέντρωσης, ανά την Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα, έχουν αρχίσει μαθήματα κυρίως τεχνικής κατεύθυνσης στους αλλοδαπούς διαμένοντες. Η μαζική αυτή μετατόπιση πληθυσμών μουσουλμάνων κυρίως, είναι βέβαιο ότι θα έχει συνέπειες σε βάθος χρόνου. Όχι πολύ μακριά βέβαια. Εκτός των έντονων κοινωνικών αντιδράσεων, της δημιουργίας πληθυσμών δύο ταχυτήτων, της πρόκλησης γενικώς προς τους γηγενείς πληθυσμούς, θα επιφέρει επίσης και την αλλοίωση του πληθυσμιακού χαρακτήρα στην Ευρώπη και προφανώς και στην Ελλάδα. Και αυτό θα είναι μη αναστρέψιμο, σύμφωνα πάντα με επίσημη έρευνα. Το Ισλάμ έως το 2070 θα έχει γίνει η πολυπληθέστερη θρησκεία στον κόσμο αλλά πολύ νωρίτερα στην Ευρώπη, όπως καταδεικνύουν τα αποτελέσματα της έρευνας και της ανάλυσης του ερευνητικού κέντρου Pew. Σε αυτό θα συντελέσει, η συνεχής μαζική ροή μεταναστών (κυρίως μουσουλμάνων) και ο επίσης συνεχώς αυξανόμενος αριθμός αθεϊστών. Η συγκεκριμένη έρευνα κατέδειξε ότι το Ισλάμ γίνεται η ταχύτερα αναπτυσσόμενη θρησκεία στον κόσμο. Το 2010, το 23% του παγκόσμιου πληθυσμού ήταν μουσουλμάνοι και το 31% χριστιανοί. Αυτοί οι όροι αντιστρέφονται σιγά σιγά. Σύμφωνα πάντα με την ίδια έρευνα, οι μουσουλμάνοι έχουν κατά μέσο όρο 3,1 περισσότερα παιδιά από τις οικογένειες οποιασδήποτε άλλης θρησκείας και αυτό αντιλαμβάνεται ο καθένας τι σημαίνει. Το ποσοστό του πληθυσμού των χριστιανών και μουσουλμάνων θα είναι ίσο σε λιγότερο από 30 χρόνια στον πλανήτη και θα είναι της τάξης περίπου του 32%. Μέχρι το 2080 πάντως, θα είναι περίπου 1% περισσότεροι μουσουλμάνοι στον πλανήτη από τους χριστιανούς, συνολικά τους χριστιανούς.