Ξηλώθηκε το όνομα του Καβράκου απ’ το Στρατόπεδο της ΣΜΥ-Κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος!

Του Χρήστου Σταμόπουλου, δικηγόρου

Η ασέλγεια σε βάρος της ιστορίας, της δημοκρατίας και των Τρικάλων κράτησε σχεδόν μισό αιώνα. Η χούντα έπνεε τα λοίσθια όταν εμπνεύστηκαν να δώσουν το όνομα του «ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΚΑΒΡΑΚΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ» στο ιστορικό Στρατόπεδο των Τρικάλων, όπου εδρεύει η Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών.

   Ο αξιωματικός Χρήστος Καβράκος βαρύνεται με ανήκουστες και αποτρόπαιες πράξεις σε βάρος του ελληνικού λαού και της πατρίδας. Παρέδωσε (χαμογελαστός μάλιστα! το 1941 την Αθήνα στον Χίτλερ, δολοφόνησε ντάλα μεσημέρι μες στην Ασκληπιού εργάτες και αγρότες στην Αγροτική-Λαϊκή Εξέγερση του 1925 στα Τρίκαλα, ψευδόρκησε στη δίκη της Λαμίας το 1910 για να καταδικασθούν οι αγρότες που ξεσηκώθηκαν στο Κιλελέρ, καταδίκασε ως στρατοδίκης σε θάνατο το 1935 τους Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Νικόλαο Πλαστήρα, ως δωσίλογος συνεργάτης των Γερμανών κατακτητών συμμετείχε ενεργά στη Ναζιστική Στρατηγική της Πείνας για την εξολόθρευση του ελληνικού λαού που προκάλεσε τον Μεγάλο Λιμό της Κατοχής, ενώ είναι συνένοχος σε πολλά ακόμη εγκλήματα κατά του λαού και της πατρίδας. Με δυο λόγια ο Καβράκος υπήρξε δολοφόνος του λαού και της πατρίδας, με την εγκληματική του δράση ν’ απλώνεται σ’ όλο το πρώτο μισό του 20^ου αιώνα.

   Η προσφάτως ληφθείσα απόφαση για αφαίρεση του ονόματος του Καβράκου και το δόσιμο νέου ονόματος στο Στρατόπεδο της ΣΜΥ, που δημοσιοποιήθηκε με επιστολή του ΓΕΣ προς τον Σύλλογο Εργαζομένων και Συνταξιούχων Ιονικής Τράπεζας-Ιονική Ενότητα και προκάλεσε χαρά και αγαλλίαση σε κάθε δημοκράτη και πατριώτη, αποτελεί γεγονός μεγάλης σημασίας.

à Δικαιώνει την ιστορική αλήθεια που δεν μπορεί να κρύβεται για πάντα.

à Αφαιρεί απ’ τη δημοκρατία μια κηλίδα δεκαετιών που κόλλησαν πάνω της οι εχθροί της.

à Απαλλάσσεται η πατρίδα απ’ την υποχρέωση να τιμά τους θύτες της!

à Δικαιώνεται ο Τρικαλινός Λαός που υπήρξε το πρώτο θύμα του μετέπειτα διάσημου δωσίλογου-κουίσλιγκ και φιλοναζιστή συμπατριώτη του.

    Πάνω απ’ όλα όμως, τόσο η μετονομασία του Στρατοπέδου, όσο και η προηγηθείσα επίσημη αναγνώριση απ’ την πόλη μας της μεγάλης Αγροτικής Λαϊκής Εξέγερσης του 1925 στα Τρίκαλα (αρνητικός πρωταγωνιστής της οποίας υπήρξε ο αντισυν/χης Χρ. Καβράκος), αποτελούν δικαίωση όλων εκείνων, που άλλος νωρίτερα και άλλος αργότερα (τόσο στα Τρίκαλα, όσο και στην Αθήνα) πίστεψαν στο νικηφόρο αποτέλεσμα και αγωνίστηκαν γι’ αυτό με πείσμα και επί χρόνια. Αποδεικνύοντας έτσι πως κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος!

   Παρά τον πόλεμο από ελάχιστους οπισθοδρομικούς και σκόπιμους διαστρεβλωτές της ιστορικής αλήθειας, με συνοδοιπόρους τους φιλοφασίστες και φιλοναζιστές, μια πλειάδα από ιστορικούς, αρθρογράφους, ερευνητές, μελετητές και μαχητικούς συμπολίτες μας, αλλά και δικούς μας συμπαραστάτες και συνοδοιπόρους από την Αθήνα, συμβάλλοντας ο καθένας απ’ το δικό του μετερίζι, πέτυχαν το ιστορικό ξεσκέπασμα του Καβράκου.

   Το παράδειγμά τους πρέπει να βρει κι άλλους μιμητές στον αγώνα για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, όπου αυτή είναι σκεπασμένη και διαστρεβλωμένη.

   Αντί επιλόγου παραθέτουμε απόσπασμα από πρόσφατη ανακοίνωση της «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ»:

  «Ο μείζων στόχος επετεύχθη: το όνομα του Καβράκου ξηλώθηκε απ’ το Στρατόπεδο!

   Ο ελάσσων στόχος δεν μπορεί να περιμένει: το όνομα του Καβράκου πρέπει να ξηλωθεί άμεσα από δρόμο των Τρικάλων!».

     Άρα, ο αγώνας συνεχίζεται!