ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ NOVARTIS

Αυτό το οποίο συμβαίνει δεν έχει προηγούμενο. Ο Αναπληρωτής Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Δημήτρης Παπαγγελόπουλος ανέφερε πριν από 10 μήνες πως πρόκειται για το «μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους». Όλο το επικοινωνιακό show που έστησε τότε η Κυβέρνηση βασιζόταν σε 3 προστατευόμενους μάρτυρες που ανώνυμα είχαν κάνει ορισμένες αόριστες καταγγελίες. Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας τους είχε χαρακτηρίσει ήρωες, ενώ σύσσωμη  η Κυβέρνηση τους είχε μετά πάθους υπερασπιστεί ως απολύτως αξιόπιστους και είχε αποδώσει βαρύνουσα σημασία στις καταγγελίες τους. Σήμερα ξαφνικά, και αφού εν τω μεταξύ απεδείχθη φιάσκο η υπόθεση της Novartis, η κυβέρνηση στρέφεται εναντίον του ενός εκ των τριών μαρτύρων τον οποίο μάλιστα κατηγορεί ως ένοχο, επειδή αυτός καταγγέλλει πως δέχεται πιέσεις από την εισαγγελία διαφθοράς για να ψευδορκήσει και να ενοχοποιήσει τον πρώην Πρωθυπουργό κ. Σαμαρά καθώς και τους κ. Γεωργιάδη και Στουρνάρα. Το ερώτημα λοιπόν είναι απλό. Πώς ακριβώς ένας ηρωικός και αξιόπιστος -σύμφωνα με την κυβέρνηση- μάρτυρας στον οποίο βασίστηκαν τόσο σοβαρές καταγγελίες ακόμη και έναντι πρώην πρωθυπουργών σήμερα ξαφνικά κατηγορείται από την ίδια κυβέρνηση ως εντελώς αναξιόπιστος. Τι απάντηση δίνουν σε αυτό οι βουλευτές της κυβέρνησης και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας;

Από τις δημόσιες δηλώσεις του κ. Νίκου Μανιαδάκη ο οποίος από προστατευόμενος μάρτυρας, ξαφνικά μετεβλήθη σε κατηγορούμενο στην υπόθεση Novartis, προκύπτει μια σειρά σοβαρότατων ερωτημάτων:

 
1.         Ισχύει ή όχι η δημόσια καταγγελία του κ. Μανιαδάκη ότι η εισαγγελέας διαφθοράς κ. Ελένη Τουλουπάκη τού άσκησε έντονες πιέσεις προκειμένου να ενοχοποιήσει τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα και τον αντιπρόεδρο της ΝΔ Αδωνι Γεωργιάδη, ενώ ο ίδιος εξ αρχής δήλωνε ότι δεν έχει τίποτα να καταθέσει εναντίον τους.
2.         Ισχύει ή όχι ότι βρέθηκε ξαφνικά από μάρτυρας κατηγορούμενος γιατί αρνήθηκε να ενοχοποιήσει τους πολιτικούς που του ζητήθηκε να ενοχοποιήσει;
3.         Ισχύει ή όχι ότι η κ. Τουλουπάκη ενέταξε παραδόξως τον κ. Μανιαδάκη σε καθεστώς προστατευόμενου μάρτυρα ενώ γνώριζε ότι κάτι τέτοιο απαγορεύεται εφόσον υπήρχαν μαρτυρίες σε βάρος του;
4.         Ισχύει ή όχι ότι οι δήθεν προστατευόμενοι μάρτυρες λόγω κακού συντονισμού των εισαγγελικών αρχών γνώριζαν ο ένας τον άλλον (!), ενώ κάτι τέτοιο είναι ανήκουστο για προφανείς λόγους;
5.         Ισχύει ή όχι ότι ενώ ο ίδιος είχε ενημερώσει τις αρχές ότι θα μεταβεί στο εξωτερικό ανταλλάσσοντας μέχρι και ευχές με την εισαγγελία, ξαφνικά εμφανίστηκε ως επιτυχία της

κυβέρνησης η δήθεν αποτροπή της διαφυγής του;
Τα ερωτήματα αυτά οφείλουν να τα απαντήσουν οι άμεσα εμπλεκόμενοι και ο νοών νοείτω.