Μεγαλώνουν φυσιολογικά τα παιδιά των ομοφυλόφιλων;

Τόνοι μελανιού έχουν χυθεί στη προσπάθεια των επιστημόνων να απαντήσουν κατά πόσο είναι φυσιολογική η οικογένεια με δύο μπαμπάδες ή δύο μαμάδες. Πώς μοιράζονται οι ρόλοι και από την άλλη τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια μπορούν να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους να γίνουν γονείς; Τα παιδιά πώς βιώνουν αυτή την ιδιαίτερη κατάσταση;

Πλέον η ομοφυλοφιλία δεν αντιμετωπίζεται ως ασθένεια και γίνονται μεγάλες προσπάθειες να αντιμετωπιστεί το κοινωνικό στίγμα αιώνων. Τα νομικά δικαιώματα κάποιων χωρών αναγνωρίζουν το γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων, ενώ άλλα αναγνωρίζουν επίσημα την συμβίωσή τους. Το σύμφωνο συμβίωσης έχει ψηφιστεί  πλέον και στην Ελλάδα.

Τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια μπορούν πλέον να υιοθετούν παιδιά σε κάποιες  χώρες ή επιτρέπεται να κυοφορήσουν εφόσον αυτό γίνεται και φυσικά μπορούν να τα μεγαλώσουν. Ως προς την ποιότητα της προσωπικής τους σχέσης, δεν υπάρχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που να διαφοροποιούν τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια από τα ετερόφυλα.

Σχέσεις αγάπης, συνεργασίας, κατανόησης, επίγνωσης καθήκοντος και ότι άλλο μπορεί να χαρακτηρίσει μία επιτυχή ετερόφυλη σχέση που οδηγείτε να ολοκληρώσει την οικογένεια με την απόκτηση παιδιών, μπορεί εξίσου καλά να υφίστανται και στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια.

Τα παιδιά όμως, πώς βιώνουν αυτή την ιδιαίτερη κατάσταση ;

Μπορεί τα ίδια τα παιδιά να έχουν εξοικειωθεί με την ιδέα των «δύο μαμάδων» ή των «δύο μπαμπάδων», αντιμετωπίζουν όμως μεγάλες δυσκολίες όταν αρχίσουν να κοινωνικοποιούνται. Στο σχολείο κυρίως ,εκεί έρχονται αντιμέτωπα για πρώτη φορά με την διαφορετικότητα της δικής τους οικογένειας σε σχέση με την οικογένεια της πλειοψηφίας των συνομήλικών τους.

Αν λοιπόν τελικά, οι ομοφυλοφιλικές οικογένειες, αντιμετωπίζουν κάποια προβλήματα με τα παιδιά τους, αυτό οφείλεται στη μη προετοιμασία και ψυχολογική υποστήριξη των παιδιών τους από νωρίς, ώστε τα ίδια να αντιμετωπίσουν με επιτυχία και να διαχειριστούν την διαφορετικότητα στις δικές τους οικογενειακές συνθήκες , έναντι των άλλων παιδιών.

 Σταματία Γκαραλιάκου.