ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ 1925- Στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών το θέμα Καβράκου

Η εξ Αθηνών ερευνήτρια χρόνων για τον ρόλο του Καβράκου, Χρηστίνα Σωτήρχου, συνεχίζοντας τον ακούραστο αγώνα της για την πλήρη αποκάλυψη της αλήθειας, απέστειλε την παρακάτω επιστολή της προς το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ):

 «Προς : Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών

Σας διαβιβάζω την έρευνα μου ,όπως δημοσιοποιήθηκε στην ιστοσελίδα της ΙΟΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ (ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΣΤΗΝ ΙΟΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ)

http://www.ionikienotita.gr/?p=17463 (Το «Θέατρο του Παραλόγου») με αναφορά σε δύο μέλη του ΣΕΗ, τους Εαμικούς ηθοποιούς Αντώνη Γιαννίδη και Άννα Λώρη και την εμπλοκή τους στην «απαγωγή και εκτέλεση» του τιμώμενου από το ΓΕΣ και το Δήμο Τρικκαίων δολοφόνου, ναζιστή , δοσίλογου και εγκληματία Χρήστου Καβράκου.

Ο τιμώμενος από το ΓΕΣ και το Δήμο Τρικκαίων Χρήστος Καβράκος:

1. Συμμετείχε ως λοχίας και καταδότης στη σφαγή του Κιλελέρ το 1910 και ως ψευδομάρτυρας στην δίκη που έγινε στις 19.6.1910-23.6.1910 στο Κακουργιοδικείο Λαμίας.

2. Έδωσε εντολή δολοφονίας 7 ατόμων στην πρώτη εργατοαγροτική εξέγερση στην Ελλάδα, το Τρικαλινό Κιλελέρ 2 Φλεβάρη 1925, ο ίδιος εκτέλεσε τον τυφλό γέροντα Ράδο , ήταν ψευδομάρτυρας στην δίκη των αγροτών στο Στρατοδικείο της Λάρισας 31.3.1925/4.4.1925 με αποτέλεσμα την καταδίκη των θυμάτων του.

3. Στις 23 Απριλίου 1935 ήταν στρατοδίκης στην Δίκη των Πολιτικών Αρχηγών και στις 5 Μαΐου 1935 καταδίκασε σε θάνατο για «εσχάτη προδοσία» τον Ελευθέριο Βενιζέλο, Νικόλαο Πλαστήρα, Ιωσήφ Κούνδουρο (πατέρα του σκηνοθέτη Νίκου Κούνδουρου) και Εμμανουήλ Τζανακάκη.

4. Δεν πολέμησε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο και προσπάθησε να εμποδίσει τους Ευέλπιδες να ανταποκριθούν στα διαγγέλματα της Κυβέρνησης για συνέχιση του αγώνα στην Κρήτη.

5. Στις 27 Απριλίου 1941 ,ως στρατιωτικός διοικητής της Αθήνας παρέδωσε χαμογελαστός τα «κλειδιά της πόλης» στον Γερμανό αντισυνταγματάρχη Φον Σέιμπεν , αφού προηγουμένως είχε φροντίσει για την ασφαλή είσοδο των κατακτητών.

6. Τον Ιούνιο του 1941 παρουσιάστηκε αυτοβούλως για να συμμετέχει στο ναζιστικό πρόγραμμα γενοκτονίας του Ελληνικού λαού και καθ’ όλη τη διάρκεια του Μεγάλου Λιμού ως διευθυντής της ΚΥΔΕΠ (Κεντρική Υπηρεσία Διαχείρισης Εγχώριας Παραγωγής) και της ΚΕΠΕΣ (Κεντρική Επιτροπή Προστασίας Εγχωρίου Σιτοπαραγωγής), φρόντισε για την συγκέντρωση των αγροτικών προϊόντων προκειμένου να διατεθούν για τις ανάγκες της Βέρμαχτ και του γερμανικού πληθυσμού, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του Göring.(«Grüne Mappe»,. Οι Κατευθυντήριες γραμμές του Goering για τη διαχείριση της οικονομίας στα πρόσφατα κατεχόμενα ανατολικά εδάφη - «Στρατηγική πείνας»).

Η συμμετοχή του στην εγκληματική αυτή ενέργεια κρίνεται απόλυτα επιτυχής:

- 300.000-360.000 θάνατοι από την πείνα

- 90% θνησιμότητα στα νεογέννητα

- 80% θνησιμότητα στα βρέφη

- μόνιμες βλάβες από τον υποσιτισμό στους επιζώντες.

Στη Δίκη της Νυρεμβέργης αναφέρθηκε ρητά ότι ένας από τους λόγους για τη επιβολή της θανατικής ποινής στον Hermann Göring ήταν η απόφαση για την εκτροπή των τροφίμων που προέρχονται από τις κατεχόμενες ανατολικές περιοχές για τους σκοπούς της Βέρμαχτ και του γερμανικού πληθυσμού.

Στη Δίκη των Δοσιλόγων αναφέρθηκε ρητά ότι αν οι τεράστιες ποσότητες των τροφίμων που συγκεντρώθηκαν στις κυβερνητικές αποθήκες και δόθηκαν στους Γερμανούς, δίνονταν στον λαό δεν θα υπήρχαν θάνατοι.

Οι υπηρεσίες του Καβράκου εκτιμήθηκαν από τους ναζί αφέντες του και τον Ιούλιο του 1944, κατατασσόταν μεταξύ των μεγαλυτέρων κουίσλινγκ (quisling = κουίσλινγκ, δοσίλογος, προδότης του έθνους) και ήταν υποψήφιος για τη διαδοχή του δοσίλογου πρωθυπουργού Ι. Ράλλη.

Εκτενέστατες πληροφορίες σχετικά με «την απαγωγή και το θάνατο» του Καβράκου δίνονται αποκλειστικά και μόνο από την επίσημη κυβερνητική εφημερίδα «Η Ελλάς» που εκδόθηκε κατά τα Δεκεμβριανά από τον Πέτρο Γαρουφαλιά, τον υφυπουργό Τύπου και Διαφωτίσεως.

Στις 8/12/1944, επίσημη κυβερνητική εφημερίδα «Η Ελλάς» ενημερώνει για την «απαγωγή και θάνατο» του Καβράκου και ενοχοποιεί διαδοχικά τους ηθοποιούς:

- Αντώνη Γιαννίδη στις 8/12/1944 και

- Άννα Λώρη στις 18/12/1944

Στις 19/1/1945 η επίσημη κυβερνητική εφημερίδα «Η Ελλάς», υποδεικνύει επακριβώς τον τόπο και κάνει λεπτομερή περιγραφή της δια τυφεκισμού εκτέλεσης του Καβράκου.

Η «θεατρόφιλος» προτίμηση του Γαρουφαλιά συνεχίζεται μετά την παύση κυκλοφορία της εφημερίδας του, από την εθνικιστική εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, που ενοχοποιεί για το «θάνατο» του Καβράκου τον Νίκο Ανδρικίδη, ο οποίος δεν ήταν βέβαια ηθοποιός και η σχέση που είχε με το θέατρο ήταν η καταδίκη και εκτέλεση του πράκτορα Ορέστη, του δολοφόνου της ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη. Για την υπόθεση έχει δοθεί συνέντευξη από το Νίκο Ανδρικίδη στο ΣΕΗ το 1976.

Ενώ οι αβάσιμες κατηγορίες της εφημερίδας του Γαρουφαλιά, κατά των ηθοποιών Αντώνη Γιαννίδη και Άννας Λώρη και του Νίκου Ανδρικίδη ,προφανώς κατέπεσαν και ουδέποτε τους απαγγέλθηκε κατηγορία για το θάνατο του Καβράκου, ο δοσίλογος εξακολουθούσε να θεωρείται νεκρός.

Στις 29 Απριλίου 1945, 5 σχεδόν μήνες μετά το «θάνατό» του, ο Καβράκος κηδεύεται ως «ανάνδρως κατακρεουργηθής υπό των ελασιτών την 6η Δεκεμβρίου».

Ο Καβράκος που είχε καταγγελθεί ως δοσίλογος από τον επικεφαλή της μυστικής Αμερικανικής αποστολής στην Ελλάδα κατά τον πόλεμο, «κηδεύεται» αμέσως μετά την Elbe Day που σηματοδοτούσε την ήττα των ναζί και αμέσως μετά την ενημέρωση του Ειδικού Πληρεξούσιου του Τρίτου Ράιχ για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη Hermann Neubacher προς τους δοσίλογους για τους οποίους ήταν υπεύθυνος , ότι η άφιξη των αμερικανικών στρατευμάτων στο Kitzbuhel που είχαν καταφύγει, ήταν μόνο θέμα ημερών και ότι «δεν μπορούσε να κάνει τίποτα περισσότερο για αυτούς».

Πέρα από τις κραυγαλέες συμπτώσεις και τις εμφανείς ενδείξεις, υπάρχουν προφορικές μαρτυρίες ότι ο δοσίλογος Καβράκος «έφυγε με τους Γερμανούς» όπως άλλοι δοσίλογοι με ανάλογου μεγέθους εγκληματική δραστηριότητα.

Το ΓΕΣ τίμησε το Χρήστο Καβράκο , δίνοντας το όνομά του στο στρατόπεδο που στεγάζει τη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών του Στρατού Ξηράς στα Τρίκαλα ,όπου υπάρχει η προτομή του .

Τα προσωπικά του είδη φυλάσσονται στις προθήκες του Στρατιωτικού Μουσείου της ΣΜΥ στο στρατόπεδο «Καβράκου», ενώ η φωτογραφία του Καβράκου που τα συνοδεύει , είναι η φωτογραφία της παράδοσης της Αθήνας στους ναζί .

Το 2007 η Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Σούλα Μερεντίτη κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή των Ελλήνων για μετονομασία του στρατοπέδου Καβράκου σε στρατόπεδο Στρατηγού Σαράφη, με αρνητική απάντηση από το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ, επειδή :

το όνομα του Στρατηγού Χρήστου Καβράκου πληρεί όλες τις προϋποθέσεις της Γενικής Διαταγής περί «Ονομασιών–Μετονομασιών Στρατοπέδων».http://www.mod.mil.gr/mod/el/content/show/40/3317

Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες της «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ 1925», η ίδια αντίληψη για τον δοσίλογο επικρατεί στο ΓΕΣ ακόμα και σήμερα.

Θα σας παρακαλούσα να ενώσετε και τη δική σας φωνή στην προσπάθεια για την αποκαθήλωση του αίσχους του Καβράκου, ως ύστατο φόρο τιμής όχι μόνο στις εκατοντάδες χιλιάδες θυμάτων της γενοκτονίας , αλλά και την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας έτσι ώστε οι επόμενες γενιές να μη μιλούν για την «αιμοσταγή θεατρινούλα Άννα Λώρη, πρώτη σύζυγο του Εαμοελασίτη ηθοποιού Μάνου Κατράκη, που χοροπηδούσε πάνω από μισοπεθαμένους από τα μαρτύρια εθνικιστές πατριώτες και διέτασε :Σκοτώστε κι αυτόν. Και κείνον. Σπάστε τους τα χέρια πρώτα. Βγάλτε τους και τα μάτια. Και τη γλώσσα! Κόφτε και τη γλώσσα! » ή τον «αιμοσταγή εκδοροσφαγέα, Νίκο Ανδρικίδη» , αλλά να γνωρίζουν ποιοι πραγματικά ήταν τα «ιδιοτελή καθάρματα» και τα «αποβράσματα του τόπου».