«Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ»

« Πρός ζωήν αγαθήν, ή παιδεία καί ή αρετή μάλιστα άγουσιν»

- Αριστοτέλης -

(Η μόρφωση και η άσκηση της αρετής οδηγούν κατά κύριο λόγο σε έντιμη ζωή)

Ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος γεννήθηκε το 384 π.Χ. στα Στάγειρα της Χαλκιδικής και πέθανε το 322 π.Χ. από ασθένεια του στομάχου στην Χαλκίδα. Η ανατροφή και η παιδεία του Αριστοτέλη, ο οποίος έχασε σε νεαρή ηλικία τους γονείς του, οφείλεται στον Πρόξενο, έναν καλό φίλο του πατέρα του. Σε ηλικία δεκαεπτά ετών, πήγε στην Αθήνα κα εντάχθηκε στην Ακαδημία του Πλάτωνα, όπου σπούδασε για είκοσι χρόνια. Μετά το θάνατο του Πλάτωνα, ο Αριστοτέλης έφυγε για την Άσσο της Μικράς Ασίας, όπου υπήρχε ένα παράρτημα της σχολής του Πλάτωνα, το οποίο είχαν ιδρύσει ο Έραστος και ο Κορίσκος (πλατωνικοί φιλόσοφοι). Εκεί δίδαξε για τρία χρόνια και στη συνέχεια, το 345 π.Χ., πέρασε απέναντι, στη Μυτιλήνη, όπου παντρεύτηκε την Πυθιάδα και απέκτησε μια κόρη μαζί της. Μετά το θάνατο της Πυθιάδας, ο Αριστοτέλης παντρεύτηκε την Ερπυλλίδα από τα Στάγειρα, με την οποία απέκτησε έναν γιο, τον Νικόμαχο.

Σταθμό στη ζωή του αποτέλεσε η παραμονή του στη Μακεδονία για έξι ολόκληρα χρόνια. Είχα πάει εκεί, ύστερα από πρόσκληση του βασιλιά Φιλίππου, για να αναλάβει την εκπαίδευση του γιού του Αλέξανδρου, ο οποίος τότε ήταν μόλις 13 χρονών. Ο Αριστοτέλης μετέδωσε στον Αλέξανδρο την ιδέα του πανελλήνιου πνεύματος, χρησιμοποιώντας ως βασικό εγχειρίδιο μελέτης τα έπη του Ομήρου. Καλλιέργησε, λοιπόν, σε μια δυναμική προσωπικότητα τα στοιχεία εκείνα που θα του επέτρεπαν να κάνει πραγματικότητα το ακατόρθωτο, δηλαδή να επεκτείνει τα όρια του ελληνισμού μέχρι και την Ινδική.

Το 335 π.Χ. ο Αριστοτέλης ίδρυσε ανάμεσα στο Λυκαβηττό και τον Ιλισσό, κοντά στο σημερινό Εθνικό Κήπο, τη δική του φιλοσοφική σχολή. Στο έργο αυτό βοήθησε σημαντικά ο Αλέξανδρος, ο οποίος πρόσφερε μεγάλο μέρος των χρημάτων. Ο Αριστοτέλης δημιούργησε τη σχολή του έτσι όπως την ονειρευόταν. Έχτισε λαμπρά κτήρια και ανάμεσα σε αυτά τις στοές στις οποίες πραγματοποιούνταν οι περίφημοι «περίπατοι». Τα μαθήματα, λοιπόν, δεν διεξάγονταν μέσα σε αίθουσες, με πληκτικό τρόπο, αλλά κατά τη διάρκεια περιπάτων με τη μορφή διαλεκτικών συζητήσεων. Αυτός ίσως είναι και ο λόγος που η σχολή του Αριστοτέλη έμεινε ως Περηπατητική Σχολή.

Η σχολή είχε σπουδαία βιβλιοθήκη, αν και είχε δημιουργηθεί μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Μάλιστα, αργότερα ο τρόπος συγκρότησης και οργάνωσής της υπήρξε πρότυπο για την δημιουργία και άλλων βιβλιοθηκών, όπως εκείνης της Αλεξάνδρειας. Ο Αριστοτέλης οργάνωσε τη σχολή του, σύμφωνα με τη σχολή στην οποία εκαπιδεύτηκε για είκοσι ολόκληρα χρόνια. Τα μαθήματα παραγματοποιούνταν σε δύο ζώνες: την πρωινή, η οποία συμβατικά ονομαζόταν «εωθινός περίπατος» και επρόκειτο για μάθημα φιλοσοφίας για τους καινούργιους μαθητές, και την απογευματινή, «δειλινός περίπατος», η οποία ήταν μάθημα ρητορικής διδασκαλίας.

Όταν ο μαθητής του Αλέξανδρος απεβίωσε, το 323 π.Χ., οι εχθροί του βρήκαν την ευκαιρία να τον εκδικηθούν στο πρόσωπο του δασκάλου του Αριστοτέλη. Ο Αριστοτέλης, τότε, αφού άφησε στη θέση του το μαθητή του Θεόφραστο, τον οποίο θεωρούσε τον πιο κατάλληλο, έφυγε με την οικογένειά του για τη Χαλκίδα και παρέμεινε εκεί μέχρι το θάνατό του.

	Γεώργιος Βασιλείου Υποστράτηγος ε.α.